Η χαμένη γνώση

Σε όλα τα τμήματα της ανώτατης εκπαίδευσης εκπονούνται εργασίες, γίνονται μελέτες, παρουσιάζονται πτυχιακές εργασίες από τους φοιτητές και γενικότερα παράγεται γνώση η οποία στην πλειονότητα των περιπτώσεων παραμένει παραγκωνισμένη και αναξιοποίητη σε συρτάρια και ηλεκτρονικούς υπολογιστές καθηγητών. Οι πτυχιακές εργασίες οι οποίες και αποτελούν ολοκληρωμένα συγγράμματα θα μπορούσαν να γίνουν βασικό εργαλείο με το οποίο θα εξοικονομούνταν πόροι (κυρίως οικονομικοί). Όσοι έχουμε εκπονήσει πτυχιακή εργασία γνωρίζουμε ότι πρόκειται τις περισσότερες φορές για μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη παρουσίαση για ένα συγκεκριμένο θέμα. Γιατί αυτή η γνώση να μην αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;

Για παράδειγμα μία πτυχιακή εργασία  με θέμα την «Αναβάθμιση του τηλεφωνικού δικτύου και του δικτύου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του δημαρχιακού μεγάρου, με στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων» θα αποτελούσε εργαλείο στα χέρια ενός δημάρχου για να εξοικονομήσει χρήματα και να τα διαθέσει εκεί που πραγματικά χρειάζονται. Μία μελέτη με ελάχιστο έως μηδαμινό κόστος και η οποία θα γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα ενώ παράλληλα θα την επιβλέπουν και θα την εξετάσουν πανεπιστημιακοί καθηγητές είναι ίσως το σημαντικότερο κίνητρο για να ξεκινήσει αυτή η σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας.

Οι φοιτητές από την πλευρά τους βλέποντας τις εργασίες τους να παίρνουν σάρκα και οστά νιώθουν την δύναμη του δημιουργού και ρίχνονται στην θάλασσα της γνώσης και της ανεύρεσης εργασίας  με περισσότερη όρεξη για μάθηση και θέληση. Αυτό βεβαία θα λειτουργήσει και ως κίνητρο για περισσότερη και ουσιαστικότερη  μελέτη.

Ένα τρανταχτό παράδειγμα αξιοποίησης μιας κολεγιακής εργασίας είναι αυτή των Λάρρυ Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν. Οι δύο φοιτητές έγιναν και συνιδρυτές της γνώστης εταιρείας Google η οποία μετά από εννιά χρόνια κατάφερε να εκτοπίσει από την πρώτη θέση την κραταιά Microsoft.

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει τρόπος για την αξιοποίηση της γνώσης που δημιουργείται στα πανεπιστήμια και παράλληλα οι απόφοιτοι θα αποκτούν μια εμπειρία στην επίλυση πραγματικών προβλημάτων που θα τους είναι χρήσιμη για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

Πνευματική ιδιοκτησία μέσα στα πανεπιστήμια

Πνευματική ιδιοκτησία ή αλλιώς πνευματικά δικαιώματα είναι τα αποκλειστικά δικαιώματα επί του πνευματικού τους έργου. Για παράδειγμα ένας συγγραφέας έχει τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου που έγραψε και κάνεις δεν μπορεί να το ανατυπώσει ή αναδημοσιεύσει  χωρίς την έγκρισή του. 

Έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορες, ευτυχώς ελάχιστες, περιπτώσεις οπού καθηγητές έπαιρναν εργασίες φοιτητών και τις παρουσίαζαν ως δικές τους ή ως τμήμα δικής τους έρευνας αγνοώντας την πνευματική ιδιοκτησία των φοιτητών. Από την μεριά τους αρκετοί φοιτητές αγνοούν την έννοια της πνευματικής ιδιοκτησίας κάτι που είναι απόρροια του κενού που υπάρχει στο εκπαιδευτικό σύστημα σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα.

Θα ήταν λοιπόν ένα θετικό βήμα η δημιουργία  ενός  γραφείου μέσα στις βιβλιοθήκες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων έργο του οποίου  θα ήταν η κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων των εργασιών των φοιτητών. Επιπροσθέτως θα ήλεγχε φαινόμενα αντιγραφής μεταξύ των εργασιών των φοιτητών.

---

Ντάνης, Γ.  «Η χαμένη γνώση» Εφημ. Θεσπρωτών … Διαβούλευση 92 (Ηγουμενίτσα), 09 /07/2012, σελ. 8